Inmiddels is het al wel 2 weken later, maar ik kan het, na alle frustraties die ik al her en der heb geuit, niet maken om dit compleet aan mijn blog voorbij te laten gaan. Ik heb het over Orpheus, het optreden in Orpheus, óns optreden in Orpheus, in het nieuwe hippe, verbouwde Orpheus.
Allereerst en vooropgesteld: het was heel erg leuk, het is fijn te ontdekken dat het nog steeds een ontzettende kick geeft om op het toneel te staan, even alle 'macht' te hebben over de donkere niet-zichtbare zaal, even alle aandacht te krijgen en op een fijne manier in het midden te staan. En geweldig dat dat ook kan met een hele nieuwe (uitgedunde) groep, die in een hele korte tijd enorm veel heeft bijgeleerd (waarvoor complimenten, zo snel heeft zelfs de oude groep niet een choreografie neergezet met zoveel nieuwe mensen erin!). Erg leuk dat je dan achteraf complimentjes krijgt dat 'je zo bent gegroeid op het toneel', fijn fijn fijn om te horen!!
Wat mij eigenlijk tegenviel aan het geheel (en lieve lezers, daar zaten jullie, gezien de aankondiging, toch op te wachten), is de oude groep. Of eigenlijk: de oude groep die er niet was en er had moeten zijn. Vorig jaar aan het eind van het seizoen was het 'geweldig' dat wij wel doorgingen en zouden ze 'absoluut met de hele groep' komen kijken naar ons eerste optreden, want daar waren ze erg benieuwd naar... Ik heb veel mensen gezien in Orpheus, maar geen oude groepsleden (op lieve Lucie de kostuum-juf na, maar dat is anders). En dat viel me best tegen van ze... Dat heeft me aan het nadenken gezet over de oude groep. Tuurlijk, ik heb het ontzettend leuk met ze gehad en ik heb een geweldige tijd gehad in de 'oude' demo, maar merk nu dat er misschien al die tijd wel een soort sfeertje hing van 'wij hebben ons hoogtepunt gehad, we maken nog een tijdje lol met z'n allen, maar het zal nooit meer zo leuk worden als het was'. Heb het al die 2 jaar nooit zo bewust gemerkt, af en toe in opmerkingen, die dan standaard met 'ja vroeger, toen jullie er nog niet bijzaten...' begonnen. En vooral het laatste jaar (de laatste maanden) doordat mensen aangaven te willen stoppen, of zelfs echt stopten, met het stoppen van de dansleiding als hoogtepunt.
En ondanks dat ik ontzettend veel verdriet heb gehad om het stoppen van al die leuke mensen, met allemaal hun eigen leuke (lees: vieze) eigenaardigheden en het verdwijnen van drie-kwart van het repertoire en -niet geheel onbelangrijk- het verdwijnen van bijna alle mannen (ook wel gekoppeld aan het repertoire), merk ik dat ik nu wel in een groep zit die verder wil, die niet wil stoppen, die alles leuk vindt, nieuwe dingen wil opzetten, oude dingen wil aanpakken... Kortom, een groep die nog ontzettend gemotiveerd is en ik heb ontdekt dat dat mijn plezier in het dansen ontzettend veel goed heeft gedaan. En ondanks dat ik in eerste instantie vond dat de groep alleen maar 'achteruit' was gegaan, is de groep daar enorm op vooruit gegaan en is eigenlijk stiekem mijn eigen motivatie misschien wel hoger dan al die 2 jaar bij elkaar met de oude groep (al weet ik zelf nog niet helemaal wat ik er van vind en of ik dat wel toe durf te geven...).
Tot zover de demo.
3 opmerkingen:
Dankjewel Ilse, voor je verhaal. Het maakt voor mij veel duidelijk, hoewel het de zaak anderzijds ook compliceert. Maar het laat mij wel jullie enthousiasme begrijpen die ik bij jullie allemaal constateer. Voor mij, van zo'n afstand, was het soms moeilijk te begrijpen hoe jullie toch zo enthousiast konden zijn na verlies van het grootste deel van de groep en het repertoire.
Het maakt dat ik enerzijds nog geen optredens wil zien (te confronterend, zo vanuit het niets een uitgedunde groep zien), maar anderzijds geen deeltijdvakken op donderdagavond heb gekozen, hoewel die wel heel leuk zijn.
En dat ik waarschijnlijk mee ga op demoweekend, om gelijk in het diepe gegooid te worden en te zien wat ik ervan vind.
Maar anderzijds ben ik nooit heel erg deel geweest van de 'oude demo', net te laat gekomen, maar ben ik ook nog geen deel van de 'nieuwe demo'.
Hier in Italië heb ik kunnen constateren dat ik dansen mis, maar, wat ik nooit had verwacht, wel zonder problemen een half jaar zonder kan.
De beslissing valt in februari, maar neigt nog naar doorgaan, denk ik.
Alstublieft! Even een korte toevoeging op jouw reactie: ik heb ook niet het idee dat ik helemaal deel heb uitgemaakt van de hele oude demo, meer dat ik er heel langzaamaan een beetje bij begon te horen. Had wel contacten met sommigen, maar het was anders dan de contacten die de oude demoleden onderling hadden. Misschien bleek dat niet helemaal uit mijn verhaal, maar jou 'ik ben net te laat gekomen' vond ik een goede verduidelijking van wat ik bedoelde te zeggen. Voor mij zou dan gelden (want toch 2 jaar later): 'ik ben te laat gekomen'.
Leuk dat je meewilt op demoweekend! Het is 19 en 20 februari (weet niet of je dat al wist??). Ik heb het in ieder geval al even aangegeven bij Wietske (die regelt alles), dat jij erover dacht om mee te gaan! Dus mocht je zeker zijn, dan is het handig om haar even te mailen, misschien! Ik zal je verder ook een beetje op de hoogte houden van alles!
Mijn toevoeging aan het geheel: Wat kris zegt is waar. Ik heb ook het gevoel dat ik nooit echt bij de ' oude demo' heb gehoord. We hoorde wel gewoon gezellig bij de groep. Maar we zijn er te laat bij ingestroomd om de naam te hebben van ' de oude demo' Ik denk dat wij ook altijd genoemd zullen worden als ' die door gingen met de nieuwe groep' Ik heb wel het gevoel dat we gewoon erbij hoorde en ook ons (gore) zegje konden zeggen.
Over wat Ilse herself zei, ik had het al verwacht. Leuke beloftes van we komen echt langes om te kijken. Maar uiteindelijk vergeten ze het gewoon. Ik vind het jammer en voel me ook niet echt lekker onder. Maar waar ik wel heel blij omben is dat we toch weer een gezellige nieuwe groep hebben gekregen. Je kan wel steeds roepen: ' wat jammer dat er nog maar 1 jongen is en dat er zoveel weg zijn' Dit is nou gewoon eenmaal zo. En ik vind dat wij, en zeker de oude voorbereidingsgroep, een pluim verdient hebben omdat we het wel een kans hebben gegeven. Wat zeker ook leuk en gezellig wordt is het demoweekend. En kris: ik hoop echt dat je meegaat. Jou kennende huppel je gewoon weer gezellig mee dat weekend. Ik vind dat je er gewoon nog helemaal bij hoort!!
Zo dat was mijn verhaal. Het is wat langer en wat beter te snappen dan die andere:-)
xx Joanne
Een reactie posten