Situatie: op de stoep in Lombok. Twee Marokkanen op een fiets, een andere zittend op een paal op de hoek van de straat. Zittende Marokkaan: 'Iek zeg jullie, jullie mogen niet fietsen op de stoep hè?' Fietser: 'Wij wel. Wij mogen alles. Wij zijn Marokkanen, die mogen alles. Je weet zelf.'
:-)
zaterdag, september 19, 2009
woensdag, september 09, 2009
Novib
Zit je zomaar ineens in een Novib-filmpje...! Mag ik dan ter compensatie niet meer van die zielige-kindjes-dreig-brieven-met-acceptgiro's ontvangen?
vrijdag, augustus 07, 2009
Berichtje vanuit Porto
En wat doet Ilse als ze zich even een dagje alleen in Porto moet vermaken: inderdaad, ze rent direct naar een internetcafe... Zelfstandig wel he? (de streepjes moet u er even bij denken, want die kan ik niet zo goed vinden op dit toetsenbord)
Helaas kan ik geen camerakaartje inpluggen in deze pc, anders had ik alvast wat foto's van onze ruim 500 foto's het net op kunnen slingeren. Ja, dat zijn er nogal veel, wij zijn gewoon enorm fotogeniek denk ik :)
Mijn reis in Portugal tot nu toe bevalt uitermate goed, met uitzondering van het vliegtuigpersoneel op Brussel Charleroi. De meneer daar wist ons wel heel duidelijk te vertellen dat wij geen messen in onze handbagage mochten stoppen (een bot broodsmeer-mes dames en heren, geen enge slingermessen met lange scherpe stukken eraan). Dus dat was exit campingmes. Verder hebben we het zeer goed overleefd, zijn we best wel een beetje verkleurd, zijn we goed door Portugal gejakkerd en spreken we bijna vloeiend Portugees... Obregado!
Helaas kan ik geen camerakaartje inpluggen in deze pc, anders had ik alvast wat foto's van onze ruim 500 foto's het net op kunnen slingeren. Ja, dat zijn er nogal veel, wij zijn gewoon enorm fotogeniek denk ik :)
Mijn reis in Portugal tot nu toe bevalt uitermate goed, met uitzondering van het vliegtuigpersoneel op Brussel Charleroi. De meneer daar wist ons wel heel duidelijk te vertellen dat wij geen messen in onze handbagage mochten stoppen (een bot broodsmeer-mes dames en heren, geen enge slingermessen met lange scherpe stukken eraan). Dus dat was exit campingmes. Verder hebben we het zeer goed overleefd, zijn we best wel een beetje verkleurd, zijn we goed door Portugal gejakkerd en spreken we bijna vloeiend Portugees... Obregado!
maandag, juli 20, 2009
Passport, please
Sinds ik in twee dagen tijd welgeteld twee keer in een vliegtuig heb gezeten (een uitgebreidere uiteenzetting omtrent de bestemming vindt u hier), heb ik een vliegveldtheorie. Sowieso word ik altijd al poep-recalcitrant van vliegveldpersoneel. Een beetje de autoriteit uit lopen hangen in hun apenpakjes, lekker tassen open maken, mensen dwingen door stomme poortjes te lopen (en ze 3 keer terugsturen om de meest genante dingen te laten uitvoeren) en last but not least, vloeistoftesten doen (jawel), om te kijken of onschuldige Londen-gangers geen bommen in hun lenzenvloeistof stoppen.
Ik snap best dat zulke debiele maatregelen nodig zijn, en dingen als 'het zekere voor het onzekere' enzo... Maar ik word er vooral heel moe van.
Nou geloof ik meteen dat luchthavenpersoneel gewoon in hun opleiding leert hoe ze gestresste vakantiegangers een beetje in toom houden. Een flinke dosis botheid en een paar scheppen arrogantie doen een hoop, immers. Maar het allerdebielste viel me op bij de paspoortcontrole. Afgezien van het feit dat het personeel dan sowieso al in rare hokjes zit, zitten ze dus ook allemaal voortdurend met hun arm uitgestrekt over de balie, ook als er niemand voorstaat. Het is natuurlijk handig om die hand vast klaar te hebben liggen als je een paspoort aan moet nemen, maar ze trekken die arm vervolgens toch met paspoort en al weer naar binnen. Waarom zitten ze er in de overige tijd dan zo stom bij?
Helaas, helaas, heb ik geen foto van dit debiele tafereel, want dan had de betreffende meneer of mevrouw mij vast even stevig voor m'n kopske getetst. Met die klaargelegde arm natuurlijk.
Ik snap best dat zulke debiele maatregelen nodig zijn, en dingen als 'het zekere voor het onzekere' enzo... Maar ik word er vooral heel moe van.
Nou geloof ik meteen dat luchthavenpersoneel gewoon in hun opleiding leert hoe ze gestresste vakantiegangers een beetje in toom houden. Een flinke dosis botheid en een paar scheppen arrogantie doen een hoop, immers. Maar het allerdebielste viel me op bij de paspoortcontrole. Afgezien van het feit dat het personeel dan sowieso al in rare hokjes zit, zitten ze dus ook allemaal voortdurend met hun arm uitgestrekt over de balie, ook als er niemand voorstaat. Het is natuurlijk handig om die hand vast klaar te hebben liggen als je een paspoort aan moet nemen, maar ze trekken die arm vervolgens toch met paspoort en al weer naar binnen. Waarom zitten ze er in de overige tijd dan zo stom bij?
Helaas, helaas, heb ik geen foto van dit debiele tafereel, want dan had de betreffende meneer of mevrouw mij vast even stevig voor m'n kopske getetst. Met die klaargelegde arm natuurlijk.
zaterdag, mei 02, 2009
Antwerpen!
Het is sjuust alweer een weekse of twee gelee, maar in dat weekend waren broerlief ende moi in Antwerpen, sjuust zeer tevree :-)
Een samenvatting van dit weekend laat zich vooral verwoorden als: veel gelopen en gezien, genoten van het oude stadscentrum én de Antwerpse horeca, mmmmmm!
En natuurlijk zijn er ook foto's gemaakt! Als koning en koningin van de sluitertijd konden we het niet laten om dat óók 's avonds in het donker te doen:
Een samenvatting van dit weekend laat zich vooral verwoorden als: veel gelopen en gezien, genoten van het oude stadscentrum én de Antwerpse horeca, mmmmmm!
En natuurlijk zijn er ook foto's gemaakt! Als koning en koningin van de sluitertijd konden we het niet laten om dat óók 's avonds in het donker te doen:
woensdag, april 01, 2009
Top 10
Na geruime tijd heb ik weer eens wat toegevoegd aan mijn top 10 der dingen die niet noodzakelijker wijs bijdragen aan het verbeteren van mijn levensgeluk, te weten 'nieuwe lampjes in de keukenspotjes wringen'.
Nadat ik gister heel voortvarend met stofzuiger en vuilniszak onder mijn bed was gekropen, leek een lampje vervangen peanuts. Het lampje lag immers al een paar dagen klaar in de keuken. Dit was echter niet helemaal het geval, want het was een K-klus. Het lampje zelf ging dan nog wel (wel iets meer prutsen, want: halogeenlampje), maar bij het indraaien kwam meteen het hele spotje van het plafond afzetten. Echte Utrechtse degelijkheid, die keuken van ons.
'Ach', dacht ik toen optimistisch, 'dan draaien we die er gelijk even weer goed in'. Zo gezegd. Schroevendraaierset van di pappa erbij gepakt en ook nog in één keer de goede schroevendraaier. Omdat het eerste laagje van het plafond slechts uit een gipsplaatje bestaat, leek mij daar wel door heen te schroeven. In theorie klopt dat zeker, in de praktijk ook wel, maar niet boven je hoofd zonder licht en eigenlijk een hand te weinig. Na een kwartier grondig vloeken en zes extra gaten in het plafond besloot ik dat hangende spotjes eigenlijk ook best heel erg 2009 zijn. En een stuk beter voor mijn levensgeluk.
Nadat ik gister heel voortvarend met stofzuiger en vuilniszak onder mijn bed was gekropen, leek een lampje vervangen peanuts. Het lampje lag immers al een paar dagen klaar in de keuken. Dit was echter niet helemaal het geval, want het was een K-klus. Het lampje zelf ging dan nog wel (wel iets meer prutsen, want: halogeenlampje), maar bij het indraaien kwam meteen het hele spotje van het plafond afzetten. Echte Utrechtse degelijkheid, die keuken van ons.
'Ach', dacht ik toen optimistisch, 'dan draaien we die er gelijk even weer goed in'. Zo gezegd. Schroevendraaierset van di pappa erbij gepakt en ook nog in één keer de goede schroevendraaier. Omdat het eerste laagje van het plafond slechts uit een gipsplaatje bestaat, leek mij daar wel door heen te schroeven. In theorie klopt dat zeker, in de praktijk ook wel, maar niet boven je hoofd zonder licht en eigenlijk een hand te weinig. Na een kwartier grondig vloeken en zes extra gaten in het plafond besloot ik dat hangende spotjes eigenlijk ook best heel erg 2009 zijn. En een stuk beter voor mijn levensgeluk.
zaterdag, maart 07, 2009
Mama Roux, Mest & Mist
Aangezien ik had beloofd om weer eens wat beter voor mijn blog te gaan zorgen... bij deze! Te beginnen met een impressie van afgelopen gisteravond. Kort samengevat: als u zich gisteravond, 6 maart, niet in de Rabobankzaal van Orpheus te Apeldoorn bevond, dan heeft u wat gemist!Te weten: de muziektheatervoorstelling Mest & Mist, tevens de presentatie van de gelijknamige CD van Mama Roux.
En nu kan ik mijn blog overladen met stapels superlatieven om deze voorstelling te beschrijven, maar dat is zoveel typewerk ;-). Dat betekent overigens niet dat ik het niet geweldig vond, want het was een supervoorstelling. Zang, muziek, licht, pasjes, dansjes, alles klopte tot in detail. Ook Joanne (maar op deze link hoeft u niet te klikken, niezo up-to-date meer....) en ik hebben aan deze voorstelling meegewerkt. Vooraf renden we onszelf de benen uit het lijf als garderodemeisje-in-apenpakje en daarna hielden wij ons bezig met het aan de man brengen van het nieuwste meesterwerkje van Mama Roux, niet onverdienstelijk, al zeg ik het zelf.
Foto's van 'dat-waar-het-om-ging' (de voorstelling) heb ik zelf dan weer niet gemaakt, maar die zullen vast nog wel opduiken in de media. Ik kan u wel verblijden met enkele kiekjes van achter de schermen:
Bent u door dit wervelende verhaal helemaal in de stemming gekomen en wilt u dit prettige schijfje ook in uw bezit hebben? Dat kan, bestellen kan hier. En dan... vooral even luisteren naar het tranentrekkend mooie liedje 'Alteveer', een juweeltje!
vrijdag, januari 30, 2009
Joris oefent ook mee
U heeft het goed gezien: na een hoop circusgereutel is er weer een behoorlijke stilte gevallen op mijn blog. Tja, na zo'n circus was mijn leven misschien even wat minder bloggenswaardig. Het dansensemble handstandt gewoon door, waarvan ik u graag het tussenresultaat toon: Joris Stykan!
vrijdag, januari 09, 2009
Andreeeeeeee Stykan, 12 jaar oud!
Zie hier het enigszings over het paard gehandstandte jongetje dat de Juresta-bokaal won. Vanaf heden is Dansensemble Phoenix in training om hem te evenaren... Ons levert het alleen nog maar spierpijn op :-)
maandag, januari 05, 2009
En... nog een keertje!
Ziehier een uitgebreide circusreportage an TV Apeldoorn... het begint meteen na de burgemeester. In het begin zit wat inleidend geleuter (maar ook daar kom ik langs!), maar daarna... komt het hele circus voorbij!
*klik*
Edit: om het een beetje overzichtelijk te houden... RTL Boulevard:
*klik* (klikken op: 'Wim Zomer krijgt Lintje', 5-1-2009)
Edit 2: en voor de hyvers onder ons:
*klik*
*klik*
Edit: om het een beetje overzichtelijk te houden... RTL Boulevard:
*klik* (klikken op: 'Wim Zomer krijgt Lintje', 5-1-2009)
Edit 2: en voor de hyvers onder ons:
*klik*
Abonneren op:
Posts (Atom)