Attachment & fietsen

Vanmiddag toog ik, als soort van SOG (maar toch ook niet) OP DE FIETS naar de Uithof. Lekker! Ik vind het altijd wel een onderneming, maar als ik eenmaal onderweg ben, is het lekker om dat stuk weer eens te fietsen. De laatste keer was geloof ik in *kuch* juni 2005 *kuch*.

In het kader van 'goed bezig Ilse!' had ik gister even de Pedagogiek-Bijbel bij de bieb aangevraagd en die ging ik dus ophalen op de Uithof. Voor niet-ingewijden: ik heb het over het boek van Bowlby 'Attachment and Loss'. Volgens mij hadden ze zonder dat boek meteen de hele pedagogiek af kunnen schaffen, want ALLES draait zo ongeveer om attachment. Je hoeft maar een onderzoek te lezen of Bowlby wordt een keer of tien (minstens) aangehaald.

Zo is het ook ongeveer met ons afstudeeronderzoek. Dat gaat ook vrij veel over hechting :-). Aangezien we inmiddels bijna klaar zijn met een theoretische inleiding, waarin Bowlby al een keer of wat voorbij is komen fietsen, leek het mij ook wel eens nuttig om dat boek eens zelf in handen te hebben (lezen is weer wat anders). Ik dacht minstens dat als je dat boek in de bieb aanvraagt, je er dan een speciaal uitreikcomité bij krijgt, die dan een fluweelrood gekaft boek met gouden boekenlint aan je overhandigt. En dat je er dan handschoentjes bij krijgt, zodat 'ie niet vies wordt. En dat je vervolgens je verdere studieduur wordt nagefluisterd: 'Zij is dat meisje dat dat boek heeft geleend'. Niets van dit alles. De bebrilde biebmeneer schoof met een minzaam lachje een oud, afgekauwd, stinkend bruin pocketboekje over de balie. Met koffievlekken.

Edit: persoonlijke mededeling: GOED HÈ, FROUKE, dat ik dat boek ben gaan halen???